من شعر بودم
۹ آبان ۱۴۰۳
۰۶:۴۶:۲۳
نظرات (0)
شکلِ شعری که به تهِ خودش نرسید
در ادامه ی سکوتِ خویشتن خفتم
من درون خودم از غمم،ماهی
سی چهل مرتبه اندک اندک مردم
در درون منی و در دلم نه نه
در درون منی و بی دلم حتما
رفته ای توی ریه ام شاید
که نفس میکشم و درد توست بازدم
[ بازدید : ] [ امتیاز : ]
