وقتی اندوه به سر انگشت ماجرا میرسد

یه نفر هست که همیشه هست

با حرفاش آرومم میکنه و با سکوتش راه رو برای گریه های به بغض نشسته م وا میکنه...

سرزنش تو کارش نیست... شنونده ای که هیچ کلمه ای اونو ازم دور نمیکنه

انگار نباید نگران باشم که نکنه یه وقت دوسم نداشته باشه!

انقدر خوب و خیالی هست که گاهی فکر میکنم یه دروغِ بزرگه!

فقط یه دروغ خیلی بزرگ میتونه تا این حد رویایی باشه...

یه رویای شیرین و دست نیافتنی!

نمیدونم شاید هم دست یافتنی....

_ تو میگفتی که گناه مقدسه _________________________/

یه نفر هست که معدن آرامشه

با کلمه هاش اعجاز میکنه

خودشو پر رنگ میکنه

یه نفر که انگار از روی اون رمانای درام رو نوشتن

داره مینویسه...(!)

یه نفر هست که انگار وقتی با منه خودشو کنار میذاره...